با ما در تماس باشید

ما دوست داریم از شما بشنویم.

تماس با کلینیک
خ کارون بین هاشمی و امام خمینی ساختمان پزشکان ره پیما پلاک 328 واحد 9 طبقه اول
درخواست مشاوره

دروغ‌های رایج درباره تراپی

بیایید کمی واقعی‌تر به روان‌درمانی نگاه کنیم

روان‌درمانی در سال‌های اخیر بیش از همیشه در دسترس قرار گرفته، اما هنوز هم میان مردم باورهای اشتباهی درباره‌ی آن وجود دارد.
خیلی‌ها با ترس، قضاوت یا تردید به تراپی نگاه می‌کنند، در حالی که اگر حقیقتش را بدانند، احتمالاً اولین جلسه‌شان را زودتر شروع می‌کردند.
در ادامه ۲۰ باور نادرست رایج را با توضیح کامل بررسی می‌کنیم

جمع‌بندی

تراپی نه معجزه است و نه نشانه‌ی ضعف؛
فرصتی است برای شناخت عمیق‌تر خود، یافتن معنا و ساختن رابطه‌ای صادقانه‌تر با زندگی.
هر گفت‌وگوی درمانی، گامی کوچک اما مؤثر در مسیر آرامش و آگاهی است.

تراپی فقط برای آدم‌های دیوانه است

بزرگ‌ترین سوءتفاهم درباره تراپی همین است. بیشتر مراجعان، انسان‌هایی کاملاً سالم‌اند که می‌خواهند بهتر زندگی کنند، تصمیم‌های آگاهانه‌تری بگیرند یا از فرسودگی روحی پیشگیری کنند.
تراپی تنها برای درمان اختلال نیست؛ برای رشد شخصی، خودشناسی و ارتقای کیفیت روابط هم کاربرد دارد.

هوش و آگاهی می‌تواند کمک کند، اما درگیر بودن در مشکل باعث می‌شود نتوانیم همه‌چیز را واضح ببینیم.
درمانگر از بیرون و بدون قضاوت نگاه می‌کند و همان چیزی را به ما نشان می‌دهد که از درونش عبور کرده‌ایم و ندیده‌ایم.

روان‌درمانی نسخه یا دستورالعمل نمی‌دهد. درمانگر به جای گفتن "چه کار کن"، کمک می‌کند بفهمی "چرا این‌گونه رفتار می‌کنی" و "چه گزینه‌های دیگری داری".
رشد از درک درون خود شروع می‌شود، نه از توصیه‌های بیرونی.

درمان روانی یک فرایند است، نه اتفاق. ذهن درست مثل بدن، به تداوم نیاز دارد.
یک جلسه ممکن است روشنگر باشد، اما تغییر پایدار با استمرار، تمرین و زمان به‌دست می‌آید.

احساس ناراحتی، خشم یا مقاومت بخشی طبیعی از مسیر درمان است.
درمانگر عمداً آسیب نمی‌زند، اما ممکن است آینه‌ای مقابلت بگذارد که دیدنش سخت باشد.
رشد اغلب از همین لحظات شروع می‌شود.

بله، گذشته بررسی می‌شود، اما نه برای غرق شدن در آن.
هدف، درک الگوهای قدیمی‌ست تا بتوانی در حال و آینده انتخاب‌های آگاهانه‌تری داشته باشی.

اتفاقاً قوی‌ترین آدم‌ها کسانی هستند که به موقع کمک می‌گیرند.
پذیرش نیاز به حمایت نشانه‌ی ضعف نیست، بلکه نشانه‌ی بلوغ روانی و صداقت با خود است.

درمانگر آموزش دیده تا گوش کند، نه قضاوت.
او می‌داند هر رفتار و احساس، ریشه‌ای دارد. فضای تراپی جایی است که می‌توانی بدون ترس از برچسب، خودت باشی.

گاهی اشک هست، چون احساسات سرکوب‌شده بالا می‌آیند.
اما تراپی فقط اشک نیست — شامل شوخی، سکوت، بینش و لحظه‌های روشنی هم می‌شود.

پاسخ ندادن یک مسیر به معنی شکست نیست. گاهی نیاز به روش، درمانگر یا زمان متفاوتی داری.
درمانگر خوب خودش این را می‌داند و اگر لازم باشد تو را به همکار دیگری ارجاع می‌دهد.

تفاوت در ساختار و هدف است.
گفت‌وگو با دوست، همدلی دارد اما معمولاً بدون چارچوب و پیگیری است.
درمانگر شنیدن حرفه‌ای را بلد است؛ حرف‌هایت را در مسیری هدایت می‌کند که به بینش منجر شود.

در آغاز رابطه درمانی ممکن است سوءتفاهم یا فاصله ایجاد شود.
اما همان احساس "درک‌نشدن" می‌تواند فرصتی برای بررسی الگوهای ارتباطی تو باشد.

درمانگر انسان است، با تمام فراز و نشیب‌های زندگی.
تفاوتش در این است که خودش هم از ابزارهای روان‌درمانی برای رشد و آگاهی استفاده می‌کند.

تراپی می‌تواند پیشگیرانه باشد.
خیلی‌ها وقتی حالشان خوب است می‌روند تا آن خوبی را تثبیت و گسترش دهند.

وظیفه‌ی درمانگر، تصمیم‌گیری به‌جای تو نیست.
او کمک می‌کند ریشه‌ی سردرگمی‌ها را پیدا کنی تا بتوانی خودت انتخاب کنی و مسئولیتش را بپذیری.

زندگی بدون افت‌وخیز وجود ندارد. تراپی کمک می‌کند در لحظات افت، خودت را نبازی و با مهارت بازگردی.

اتفاقاً توانایی ماندن با احساسات ناخوشایند بدون فرار، یکی از نشانه‌های موفقیت درمان است.

مهربانی واقعی همیشه به معنای ملایمت نیست.
گاهی درمانگر با گفتن حقیقتی چالش‌برانگیز، بیشترین لطف را به مراجع می‌کند.

روان‌درمانی یک نیاز انسانی است، نه امتیاز اجتماعی.
امروزه با تنوع روش‌ها و بسترهای آنلاین، امکان دسترسی برای همه‌ی قشرها بیشتر از گذشته شده است.

رابطه درمانی مثل هر رابطه انسانی، به هماهنگی دوطرفه نیاز دارد.
اگر احساس راحتی نداری، حق داری درمانگرت را عوض کنی. این نشانه‌ی خودآگاهی است، نه ناسپاسی.

رازهای تراپی موفق پاسخ‌هایی که مسیرت را روشن می‌کند

از کجا بفهمم به تراپی نیاز دارم؟

اگر مدت‌هاست در یک احساس یا وضعیت گیر کرده‌ای — مثل خشم، اضطراب، بی‌انگیزگی، تردید در تصمیم‌ها یا تکرار الگوهای رابطه‌ای مشابه — تراپی می‌تواند کمک‌کننده باشد.
لازم نیست حتماً بحران بزرگی وجود داشته باشد تا مراجعه کنی؛ گاهی فقط نیاز به وضوح فکری داری.

دوست و خانواده نیت خیر دارند، اما معمولاً با قضاوت، نصیحت یا تجربه شخصی وارد بحث می‌شوند.
درمانگر آموزش دیده تا بدون قضاوت گوش کند، سؤالات هدفمند بپرسد و فرآیند را بر اساس اصول علمی پیش ببرد.

مدت درمان برای هر فرد متفاوت است.
برخی موضوعات با چند جلسه روشن می‌شوند، برخی نیاز به ماه‌ها یا حتی سال‌ها کار دارند.
درمانگر معمولاً بعد از چند جلسه اولیه، مسیر و هدف درمان را با تو تنظیم می‌کند.

در جلسه‌ی اول، درمانگر بیشتر به شناخت تو و دلیل مراجعه‌ات می‌پردازد.
معمولاً در این مرحله قرار نیست "تغییر" رخ دهد، بلکه پایه‌ی اعتماد و رابطه درمانی شکل می‌گیرد.

طبیعی است. هر رابطه انسانی نیاز به هماهنگی دارد.
اگر پس از چند جلسه احساس کردی فضای امن یا درک متقابل وجود ندارد، می‌توانی درمانگر دیگری را امتحان کنی.

خیر. اصل رازداری یکی از پایه‌های اخلاق حرفه‌ای در روان‌درمانی است.
درمانگر فقط در شرایط خاص و تهدیدکننده‌ی زندگی (مثل قصد خودکشی یا آسیب به دیگری) مجاز به اطلاع‌رسانی است.

نه. تراپی برای هرکسی است که می‌خواهد خودآگاه‌تر، آرام‌تر و رضایتمندتر زندگی کند.
خیلی از مراجعان در ظاهر «حال‌شان خوب است»، اما می‌خواهند کیفیت روابط یا مسیر شغلی‌شان را بهبود دهند.

هزینه تراپی بسته به تخصص، تجربه و موقعیت درمانگر متفاوت است.
اما بسیاری از مراجعان بعد از مدتی می‌گویند «بیشترین بازده سرمایه‌گذاری زندگی‌شان» همین جلسات بوده — چون آرامش، وضوح و تصمیم‌های آگاهانه هزینه‌ را جبران می‌کنند.

بله. جلسات آنلاین در سال‌های اخیر بسیار مؤثر بوده‌اند، مخصوصاً برای افرادی که در شهر یا کشور دیگری زندگی می‌کنند.
مهم‌ترین نکته، حفظ تمرکز و احساس امنیت در فضای گفت‌وگوست.

بهتر است از طریق وب‌سایت رسمی، انجمن‌های روان‌شناسی یا توصیه‌ی متخصصان معتبر اقدام کنی.
داشتن مدرک دانشگاهی مرتبط، سابقه‌ی کاری روشن و حس اعتماد در جلسه‌ی اول، سه نشانه‌ی اصلی یک درمانگر حرفه‌ای‌اند.

فروشگاه
جستجو
دوره ها

لطفا کلمات کلیدی را وارد کنید