سوگ و غمی که نباید در آن بمانیم
زندگی ما بعد از مرگ یک عزیز تغییر میکند و روالی که به آن عادت کرده بودیم، به هم میریزد. البته این به آن معنا نیست که لزوما همه چیز بدتر از قبل میشود، اما به هرحال تغییری در زندگیمان به وجود میآید که کنار آمدن با آن، نیازمند گذشت زمان و پشت سرگذاشتن برخی مراحل است. ما اگر بتوانیم با یک سوگ خوب کنار بیاییم و سوگ سالمی داشته باشیم، میتوانیم آدمهای قویتری باشیم و زندگی تازه ای را تجربه کنیم. یکی از عواطفی که در دوره سوگواری دیده میشود، احساس گناه است، به این معنی که فرد داغدیده دائم خود را به خاطر کارهای کرده و نکرده در قبال متوفی سرزنش میکند و حتی خود را مسئول مرگ او میداند. این احساس گناه، یکی از دلایل ماندن افراد در حالت سوگ است، اما علاوه بر این یک باور غلط نیز موجب تداوم سوگواری میشود و آن این که فرد عزادار به خود می قبولاند اگر سوگ را برای خود حل کند و زخمهایش التیام یابد یعنی به عزیز از دست رفته بیوفایی کرده، حال آن که اینها باورهایی است که باید بر آنها غلبه کرد. متاسفانه با توجه به شرایط روزهای کرونایی ، امکان شرکت در مراسم خاکسپاری و عزاداری برای اطرافیان متوفی وجود ندارد . و نوعی غم که نهایتا منجر به خشم می شود در درونمان اتفاق می افتد . این خشم می تواند ناشی از خودمان یا عزیز از دست رفته یا حتی نسبت به ساختار مدیریتی بحران کرونا باشد لذا منجر به این می […]